Het kan voorkomen dat een inwoner van Nederland in het buitenland overlijdt. Dat kan zijn vanwege een noodlottig ongeval, maar ook een natuurlijke dood tijdens een verblijf in het buitenland. Vanzelfsprekend is een dergelijk sterfgeval anders dan een sterfgeval in Nederland.
Het hangt van de situatie af wat er gebeurt met de uitvaartverzekering en welke stappen ondernomen moeten worden om de overledene naar Nederland te vervoeren.
Inhoudsopgave
Uitvaartverzekering of toch de reisverzekering?
Normaal gesproken is het terughalen van een overledene uit het buitenland (repatriëring) niet een rol voor de uitvaartverzekeraar. Is er een reisverzekering afgesloten, dan bevat deze meestal ook een dekking voor deze repatriëring. De reisverzekeraar neemt de zorg voor het vervoer naar het thuisland op zich. Eenmaal in Nederland wordt dit overgenomen door de uitvaartverzekeraar (bij een naturaverzekering) of enkel de nabestaanden (bij een kapitaalverzekering).
Had de overledene geen reisverzekering of geen reisverzekering met repatriëring inbegrepen, dan is de kans groot dat de kosten van repatriëring voor de nabestaanden zijn. Deze kunnen hoog oplopen. Ondanks het feit dat een uitvaartverzekering vaak geen repatriëring dekt, kan de verzekeraar in dergelijke gevallen vaak wel assisteren bij dit proces.
Handelingen na overlijden in het buitenland
Net als in Nederland het geval is, moet ook in het buitenland eerst een arts de dood officieel vaststellen. Hierna wordt er een overlijdensakte afgegeven en een zogenaamde laissez-passer. Dit is een document dat toestemming geeft om de overleden naar het buitenland te vervoeren.
Dit vervoer gaat meestal per vliegtuig. De overledene wordt met zorg in het ruim geplaatst. Het proces van vervoer naar Nederland kan door de uitvaartondernemer in Nederland doorgaans geregeld worden. Omdat er met name veel papierwerk bij dit proces komt kijken, is dit erg prettig, omdat de nabestaanden zich zo meer bezig kunnen houden met de rouw en uitvaart zelf.
Eenmaal in Nederland wordt de normale gang van zaken ingezet die ook plaatsvindt bij een overlijden in Nederland. Let er wel op dat, afhankelijk van het land waarin de persoon is overleden, het doorgaans langer dan de gebruikelijke vijf dagen duurt voordat de uitvaart kan plaatsvinden. Met name bij een ongeval of misdrijf kan het enige tijd duren voordat de laissez-passer wordt afgegeven.
Nederlands staatsburger maar inwoner ander land
Wanneer de overledene al enige tijd in het andere land woonde, kan de situatie geheel anders zijn. Zo is het mogelijk dat de overledene via het testament heeft aangegeven in het betreffende land begraven te willen worden.
Dit is mogelijk, omdat er geen regels bestaan over de locatie van begraven, maar betekent wel dat de nabestaanden samen moeten werken met lokale instanties voor de uitvaart. Afhankelijk van het land kunnen deze vergelijkbaar zijn met die in Nederland, maar ook (aanzienlijk) verschillen.
Wanneer iemand al lange tijd in het buitenland woonde kan ook het erfrecht anders zijn dan normaal in Nederland het geval is. Het testament is altijd leidend, maar wanneer dit afwezig is of niet voldoende aanwijzingen geeft, kan het lokale erfrecht van toepassing zijn. Dit is wanneer de overledene vijf jaar of langer in het buitenland woonde.
